กอดสุดท้าย...
.
.
.
ร่างของผมลอยขึ้นจากพื้นในอ้อมกอดของคนที่ตัวโตกว่า ปริ๊นซ์อุ้มผมในท่าเจ้าสาวอย่างที่ชอบทำและเดินตรงไปที่จุดหมายที่เขาคิดเอาเองทันที
แขนแกร่งยกร่างของผมขึ้นนั่งบนเคาร์เตอร์ล้างหน้าหน้ากระจกเงา โดยที่ผมยังคงนั่งหันหลังให้กับเงาของเราทั้งคู่
ปริ๊นซ์แทรกตัวเองมาอยู่ตรงกลางระหว่างขาของผม จับมือผมไปคล้งคอตัวเองไว้ก่อนจะเลื่อนหน้าเข้ามาประกบปากจูบ ใช้ลิ้นของเราหยอกล้อกันและกันไปมา ลิ้นร้อนแทรกเข้ามาในโพลงปากลึกขึ้นทุกครั้งที่ขยับ มือแกร่งข้างนึงโอบเอวของผมไว้ในขณะที่อีกครั้งรั้งท้ายทอยไม่ให้ผมขยับหนีเมือต้อการอากาศ ผมไม่มีโอกาสหสยใจหากอีกคนไม่ยอมผละออก
ผมพยายมใช้แขนตัวเองดันไหล่หนาให้ยอมละออกไป แต่ก็เปล่าประโยชน์เพราะกลายเป็นผมเองที่พยายมดันตัวเองออกจนหลังพิงชนติดกับกระจกด้านหลัง
ปากร้อนบดขยี้จนผมรู้สึกชาๆที่ปากตัวเอง ลิ้นหนาไม่เว้นช่องให้ผมได้หายใจยังคงไล่ต้อนเกี่ยวกวัดกับแผ่นเนื้อของผมที่ตอนนี้ตามเกมส์เขาไม่ทัน
มือที่เคยรวบเอวไว้ตอนนี้เลื่อนมาด้านหน้าล้วงเข้าไปในสาบเสื้อจนมันเปิดไปถึงไหนต่อไหน นิ้วเย็นเข้าเล่นงานที่ตุ่มไตตรงหน้าอกแบบไม่ทันตั้งตัว เนื้อต้วผมสะดุ้งหดเกร็งไปตามความรู้สึกที่ถูกส่งมา
ปริ๊นซ์ใช้ลิ้นของเขาไล้เลียริมฝีปากผมเป็นเชิงปลอบประโลม ก่อนจะกลับมารุกร้ำเข้าไปในโพลงปากอีกครั้ง
จากที่ลูบเบาๆเขาเปลี่ยนมาเป็นเกลี่ยวนและบีบคลึงจนตุ่มไตสีสวยแข็งสู้มือ ผละริมฝีปากออกจากอีกคนย่อกายลงมาเพื่อเปลี่ยนเป้าหมายใหม่
“อื้อ!”
แผ่นเนื้อแลบเลียไปที่ยอดอก เลียวนจนผมเสียวซ่านแอ่นอกรับแบบไม่รู้ตัว ข้อมือถูกยกขึ้นมาปิดปากและกัดไว้เพื่อกลั้นเสียงน่าอายที่หลุดออกมาเมื่อเขาเริ่มละเลงลิ้นที่ตรงนั้นจนผมเกิดความรู้สึกหวาบหวามไปถึงช่วงล่าง
“ปริ๊นซ์..!”
“อืม...”
เขาไม่สนใจเสียงทักท้วงหรือแรงดึงที่กลุ่มผม เพราะยังคงสนุกกับการดูดดึด ขบกัดและรัวลิ้นที่ยอดอก
มือนึงก็เจ็บจากคมเขี้ยวที่กัด อีกมือก็พยายามดึงรั้งหัวอีกคนให้ออกห้าง ขาของผมทั้งสองข้างถูกยกขึ้นตั้งชันและแบะออกตอนไหนผมไม่รู้ตัวเลย มาเห็นอีกทีก็ตอนที่มือนึงของปริ๊นซ์กำลังล้วงเข้าไปด้านในกางเกงหยอกล้อกับศูนย์รวมประสาทของผมซะแล้ว
ทั้งที่หน้าอกยังถูกโจมตีจนแทบสิ้นสติ ช่วงล่างของผมก็เริ่มอึดอัดคับพองเพราะมือหนาที่จับมันรูดขึ้นลงตามจังหวะที่คุ้นเคย
“ฮ่าส์...ปริ๊นซ์ อื้อ!!”
“ชอบมั้ย”
“อื้อ!!”
ผมเผลอตัวดึงเขาเข้ามาจูบทันทีที่มือด้านล่างชักแก่นกายของผมรัวเร็วแบบไม่บอกกล่าว เอวเจ้ากรรมเกร็งและขยับสู้กับแรงมือของเขาอย่างที่ห้ามตัวเองไม่อยู่
ยิ่งเขากำแน่นและชักรูดเร็วเท่าไหร่ผมก็ยิ่งละเลงลิ้นในปากร้อนมากเท่านั้น ปริ๊นซ์เองก็ตอบรับริมฝีปากผมเป็นอย่างดีราวกับรู้ว่าต้องทำแบบไหนผมถึงจะชอบ ทำแบบไหนผมจะรู้สึกดีและควบคุมตัวเองไม่ได้
“อ๊ะ..อ้ะ ฮ่าส์ อื้อ ”
“เก่งมากเด็กดี”
ทั้งที่สติเริ่มเลือนลางแต่เพราะคำชมที่หลุดมาจากปากของอีกคน เอวที่ขยับในจังหวะปกติกลับเร่งรัวขึ้นรับกับการสาวมือของอีกคนที่มองร่างบางขยับสั่นระรัวผ่านกระจกสะท้อนด้านหลังสลับกับมามองตัวจริงด้านหน้าว่าตอนนี้เดวาแสดงสีหน้าออกมาได้น่าดึงดูดขนาดไหน
แขนเล็กสองข้างคล้องคอเขาไว้แน่น หน้าขาวขึ้นสีแดงระเรื่อ เหงื่อขึ้นเม็ดตามกรอบหน้า ขอบตาเริ่มแดงและมีน้ำตาคลอ
เมียเขาทั้งน่ารักและน่ารังแก เป็นสิ่งที่เขารู้ดีกว่าใคร
เมื่อเห็นว่าถูกมองด้วยสายตาที่เหมือนจะจับกิน เดวาก็หลบตาพิงหน้าเข้าที่บ่าแกร่งทันที เอวบางยังคงขยับกายสู้กับแรงมือของเขาที่สนองอีกคนไม่หยุด
เมื่อเห็นว่าร่างบางเริ่มเกร็งและกระตุกหนักเข้า ปริ๊นซ์จึงเร่งมือให้เร็วและเพิ่มความรัดแน่นมากขึ้นเพื่อส่งอีกคนให้ถึงปลายทางก่อน
“อ๊ะอ๊ะอ๊ะ ปริ๊นซ์...อ๊า!”
“...ขนาดทำทุกคืนยังออกมาเยอะขนาดนี้เลยนะ เด็กลามก”
มือบางฟาดเข้าเต็มแรงที่ไหล่ของเขาเมื่อโดนแซวให้อาย ปริ๊นซ์หัวเราะร่วนกับท่าทีของอีกคนก่อนจะก้มลงไปมอบจูบที่ดึงร่างบางให้มีอารมณ์ร่วมกับเขาอีกครั้ง พร้อมๆกับใช้มือที่เปื้อนน้ำรักสีขุ่นไปปาดป้ายตรงช่องทางด้านหลังที่แค่สัมผัสยังรู้เลยว่ามันเห่อบวมขนาดไหน
“อื้อ!”
“พอแค่นี้มั้ย?”
“...ทำไม”
“มึงเจ็บ”
“บอกตอนไหนว่าเจ็บ”
“แค่กูแตะมึงยังสะดุ้งเลย”
“มันคงไม่เจ็บไปกว่านี้แล้วปริ๊นซ์...รีบๆทำเหอะ”
ไม่พูดเปล่ามือเล็กยังเอื้อมมาจับนิ้วเย็นของเขาให้ดันลึกเข้าไปที่ช่องทางในครั้งเดียวจนสุดความยาว
“อ๊า!!”
“วา...”
“ขยับ...ขยับที”
หน้าเนียนที่ตอนนี้มีหงาดเหงื่อขึ้นพราวเงยมองเขาด้วยสายตาเว้าวอน มือทั้งสองข้างคล้องคอและจิกลงด้วยความหฤหรรษ์
ทั้งที่ดูก็รู่ว่าเจ็บ แต่เหมือนวันนี้คนตัวเล็กจะอยากมีอะไรกับเขาเหลือเกิน ถ้ายังแช่ค้างไว้แบบนี้เดวาคงมีแต่เจ็บและอึดอัดฟรีๆ
“อื้อ...”
ปริ๊นซ์รุดนิ้วเข้าออกช่องทางนุ่มยุ่นเนิบช้าแต่เน้นหนัก เขาจงใจกดย้ำที่จุดไวต่อสัมผัสหมุนควงอยู่อย่างนั้นจนร่างบางมีอารมณ์ขึ้นมาอีกครั้ง
นิ้วเรียวชักออกมาปาดน้ำรักบริเวณข้างขาเพื่อเอาไปหล่อลื่นช่องทางเพิ่ม ก่อนจะแทรกเข้าไปใหม่และเพิ่มความเร็วมากขึ้น
“อื้อ...อ๊ะ ตรง..อ้ะ ตรงนั้น อื้อ!!”
“…”
เขากดย้ำๆชักเข้าชักออกที่ตรงจุดนั้นเพื่อเอาใจคนตัวเล็กที่ตอนนี้เนื้อตัวเริ่มมีเม็ดเหงื่อเกาะพราวไปหมด และนั่นยิ่งทำให้เมียของเขาน่ามองยิ่งกว่าใคร
“พะ อ้ะ พอแล้ว..ใส่ อื้อ ใส่เข้ามาเลย”
“แต่...”
“ปริ๊นซ์...กูอยากได้มากกว่านิ้วของมึง”
หน้าที่ช่ำไปด้วยน้ำตาและหยาดเหงื่อ มองเขาและพูดคำนั้นออกมาเสียงกระเส่า
จากที่อึดอัดมานาน ตอนนี้แท่งเนื้อของเขามันเปล่งปูนโดยที่ยังไม่ได้มีอะไรไปสัมผัส
ปริ๊นซ์ถอนนิ้วออกมาจากช่องทางรัก รีบจัดการสิ่งเกะกะของตัวเองออกจนหมด แขนแกร่งคว้ายกคนตัวเล็กลงจากแท่นปูนหน้ากระจกจัดร่างให้อีกคนยืนเท้าแขนกับที่ล้างหน้า
มือหนาดึงสะโพกอิ่มให้แอ่นเข้าหาตัว อีกมือก็ล็อคหน้าคนรักให้มองกระจกไม่ให้หลบหน้าหนีภาพที่กำลังจะเกิด
“ดูเอานะ...ว่าใครยั่วใครก่อน”
“อ๊า!!”
หน้าเนียนเชิดขึ้นทันทีที่แท่งเนื้อร้อนแทรกกายเข้ามาในช่องทางด้านหลัง ร่างทั้งร่างขยับโยกตามแรงส่งจากคนด้านหลัง
ภาพที่เห็นเบื้องหน้าคือตัวเขาเองที่กำลังมีร่างของอีกคนซ้อนอยู่ แขนแกร่งข้างนึงโอบกายเขาและหยุดมือไว้ที่ยอดอก หยอกล้อเกลี่ยวนไปมา ในขณะที่อีกมือล็อคเอวเขาไว้แน่นเพื่อรับกับแรงขยับจากสะโพกสอบด้านหลัง
ความแน่นและเสียดเสียวภายในทำเอาขาเรียวแทบหมดแรงจะยืน มือหนึ่งข้างยันเคาร์เตอร์หน้ากระจกแน่นอีกข้างก็คว้าแขนแกร่งของอีกคนไว้พยุงตัวเอง
แค่ความรู้สึกภายในก็เข้าเล่นงานสติของเขาแทบคลั่ง ยัต้องมาเห็นว่าร่างกายตัวเองถูกกระทำอะไรๆต่อหน้า แถมเป็นร่างกายเขาเองที่ขยับเข้าหาและรับจังหวะกระแทกจากอีกคนมันยิ่งทำให้หวาบหวามและเสียวแทบขาดใจ
เพราะยิ่งเขามองภาพเหล่านั้นเท่าไหร่ ช่องทางด้านหลังก็ยิ่งตอดรัดแท่งเนื้อแข็งเท่านั้น และเพราะแบบนั้นแรงดันและสอบกายเข้ามาก็ยิ่งเพิ่มขึ้นไปทวีคูณเพราะปริ๊นซ์เองก็ยิ่งขยับกายเร็วขึ้นในทุกขณะที่โดนเนื้อบุด้านในบีบรัด
“อืม...ถ้ารู้ว่าจะรัดขนาดนี้ อ่าส์ พามาทำตรงนี้ทุกคืนเลยดีมั้ย”
“อ๊ะ ..ยะ แฮ่ก อื้อ! อย่า...อ๊ะ พูด”
“โคตรแน่นเลยวา อืม...รัดอีก..ฮ่าส์”
“อ๊ะ ไม่..อ๊า...ฮื่อออ๊ะอ๊ะ”
ทั้งที่ปากบอกปฏิเสธแต่ร่างกายกลับสวนทางทุกอย่าง และเดวาเองก็ปฏิเสธความจริงไม่ได้เพราะภาพสะท้อนที่กระจกตรงหน้ามันฟ้องทุกอย่าง เอวบางเป็นฝ่ายดันเข้าออกสวนกับแรงกระแทกจากด้านหลังและนั่นยิ่งเพิ่มความหฤหรรษ์ให้กับบทรักครั้งนี้
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องแข่งกับเสียงร้องครวญครางแสนหวานของคนตัวเล็ก และเสียงคำรามพอใจในลำคอเป็นระยะจากร่างหนาที่ยังคงสวนกายเข้าออกไม่หยุด
มือหนาทั้งสองข้างจับล็อกสะโพกบางแน่นจนขึ้นรอยแดง แก่นกายดันเข้าออกเร็วระรัวตามแรงอารมณ์ มือเล็กทั้งสองข้างผละออกจากแท่นปูนมาจับแขนของอีกคนไว้แน่น เล็บจิกลงที่เนื้อจนเกิดรอยถลอก หลังบางแนบลงกับอกหนาเสียดสีกับตุ่มไตสีเข็มเพิ่มไฟอารมณ์ให้เขาเข้าไปอีกเท่าตัว
แรงเสียดสีด้านล้างยิ่งเพิ่มขึ้นจนทำลายอุณหภูมิร่างกาย ความร้อนจากบริเวณที่เสียดสีทำเอาคนตัวเล็กร้องครวญครางออกมาไม่เป็นภาษา
มันทั้งเจ็บ ทั้งแสบและเสียวซ่านในเวลาเดียวกัน
ยิ่งความถี่มากขึ้นเท่าไหร่แรงตอดรัดจากภายในก็บีบรัดมากขึ้นตาม ภาพสะท้อนที่ส่งมาทำเอาหน้าคนตัวเล็กเห่อแดงจนแทบระบิด ภาพที่เขายื้นซ้อนกับใครอีกคนด้านหลังและกำลังขยับกายเข้าหากันอย่างบ้าคลั่ง
เสียงคำรามและหอบหายใจของอีกคนกระทบที่กกหูและซอกคอยิ่งเพิ่มไฟอารมณ์ให้พุ่งสูงขึ้นไปอีก
ถ้ายังต้องทนดูอะไรแบบนี้เขาได้เป็นบ้าตายแน่ ตาคู่สวยหลับลงและเพ่งความคิดไปแค่ช่องทางด้านหลังที่กำลังรัดแท่งกายขนาดเขื่องแน่น และอีกคนที่ยังคงขยับกายถี่เสียดสีกับผนังเนื้อรัวเร็ว
“อ่าส์ ..วา..รัดอีก..วา อ่าส์”
“อ๊ะอ๊ะ...มะ..ฮื่ออ ไม่ไหว..อ๊า ปริ๊นซ์...อ๊า!!”
“อ่ะ..วา..อืมม!!”
แท่งเนื้อร้อนขยับถี่กระชั้นก่อนจะกระตุกแรงพร้อมปลดปล่อยของเหลวใส่เต็มช่องทางจนล้นทะลักออกมา
เสียงหอบหายใจของทั้งคู่ดังประสานกันอย่างเหน็ดเหนื่อย เดวาเองก็กระตุกเกร็งอยู่ด้านหน้าเขาโดยที่ด้านล่างยังเชื่อมติดกัน
ปริ๊นซ์มองดูเงาของพวกเขาทั้งคู่ในกระจกอย่างนึกพอใจ หัวทุยของคนข้างหน้าเงยและพิงมาที่บ่าเขาอย่างหมดแรงตรงข้ามกับแก่นกายสีสวยด้านล่างของคนตัวเล็กที่กลับผงกหัวทักทายเขาผ่านกระจกเขาอยู่อย่างนั้น
“อื้อ!!”
เขาถอนความเป็นชายออกจากร่างของอีกคน น้ำรักสีขุ่นไหลย้อนตามออกมาผ่านขาเรียวลงไปถึงพื้น
แขนแกร่งโอบร่างของคนตรงหน้ายกลอยขึ้นในท่าเจ้าสาวและพาเดินตรงไปที่ห้องนอนอีกครั้ง
“ยังไม่ได้ล้างเลย”
“ค่อยล้างทีเดียว...”
“เหนื่อยแล้วนะ”
“แต่น้องของวายังสู้อยู่...”
เขาพูดพร้อมเหลือบมองไปที่ส่วนนั้นของคนในอ้อมแขน คนตัวเล็กหลบหน้าเพื่อซ่อนความอายที่มี
“รอบนี้...เสร็จพร้อมกันดูมั้ย”
“อื้อ!!”
ทันทีที่วางอีกคนลงเตียงเขาก็เร่งแทรกกายเข้าหาอย่างไม่ให้ได้ตั้งตัว เพลงรักของทั้งสองคนบรรเลงต่อเนื่องกันอยู่หลายชั่วโมงจนบรรลุความตั้งใจที่จะเสร็จพร้อมกัน คนเอาแต่ใจถึงได้ยอมปล่อยให้คนตัวเล็กที่แทบจะหมดแรงเต็มทีได้พักผ่อน
.
.
.
End
.
อ่านต่อในจอยนาจาาาา ปริ๊นซ์บอกนี่คืออ่อนโยนแล้วนะ🙈🙈🙈🙈🙈
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น