ปอกคอแมว (คัท 20+)
"วี!! มีสติหน่อย!"
"..."
ไร้ซึ่งการตอบรับใดๆ ตอนนี้คนตัวเล็กได้ทำให้รับรู้แล้วว่าแมวโกรธเป็นยังไง แล้วเขาไม่ควรที่จะทำให้วีไม่พอใจอีก
จากที่เขาสังเกตุมาสักพักผสมรวมกับที่เจ้านายบอก วีคือแมวอารมณ์ร้ายตัวนึงดีๆนี่เองและวันนี้เขาก็ดันทำให้อารมณ์มันร้ายขึ้นจนเลบเทิดมาถึงบนเตียงซะได้
จริงอยู่ว่าเขาเองก็ต้องการคนบนร่างมากกว่าอะไร แต่เขาคิดว่าแบบนี้ไม่ใช่แบบที่เขาต้องการ
ตั้งแต่วินาทีที่เขาโดนกระทืบแล้วได้คนตัวเล็กช่วยไว้ และถึงขั้นไปถล่มผับเพื่อช่วยเขาไว้ เขาก็คิดมาตลอดว่าเขาจะหยุดที่คนคนนี้ จะจริงจังและรักวีด้วยคำว่ารักจริงๆไม่ใช่เรื่องข้ามคืนแบบที่ผ่านๆมา
แต่นี่กลับเป็นครั้งที่สองที่วีเปิดทางมาให้เขา และครั้งนี้ก็เป็นครั้งที่ต่างจากครั้งนั้นอย่างสิ้นเชิง วีกำลังขาดสติถ้าน่าอายหน่อยก็พูดได้เลยว่าเขากำลังโดนแฟนตัวเองข่มขืน
"วี! ถ้ามึงไม่หยุดอย่าหาว่ากูไม่เตือนนะ!"
"..."
"อึก"
เขาตวาดลั่นเมื่อคนตัวเล็กปลดกางเกงเขาลงพร้อมกับปราการสุดท้ายออกไปอย่างไม่ใยดี
มือเล็กคว้าแก่นกายของเขาที่ตอนนี้ยังแข็งไม่เจ็บที่แต่มันกลับสู้มือเล็กนั่นดีกว่าอะไร
"วี..อึก"
มือเล็กขยับขึ้นลงตามความยาวของแท่งร้อนจนมันเริ่มขึ้นรูปก่อนที่แลบเลียเหมือนมันเป็นไอติมแท่งโปรด ลิ้นเล็กแลบเลียจากโคนขึ้นมายังปลาย ริมฝีปากบางจุมพิศลงไปที่ยอดปลายหนึ่งครั้งก่อนที่จะแลบลิ้นออกมาละเลงลงไปตรงยอดเดิม คนตัวสูงเกร็งร่างจนหน้าท้องขึ้นรอน มือแกร่งจับเข้าที่หัวทุยลูบกึ่งบังคับให้ปากบางครอบลงที่แท่งนั้น
"อ่าส์ มึง..!"
ลิ้นเล็กยังคงเล่นสนุกกับเส้นบางที่ยึดส่วนหัวและลำเนื้อไว้จนคนตัวสูงหลุดเสียงครางพอใจพร้อมๆกับมือที่กดหัวทุยกระแทกเข้ากับแท่งร้อน
"รีบ?"
"ถ้ามึงไม่ทำ กูจะแทงเอง"
"หึ!"
ไม่ใช่เพราะกลัวแต่เพราะมันเป็นสิ่งที่วีตั้งใจไว้อยู่แล้ว ปากบางจึงครอบลงที่หัวบากนั่นทันทีโพลงปากห่อแน่น มือข้างนึงก็ทำหน้าที่ขยับส่วนโคนอย่างไม่บกพร่อง
"อ่าส์ วี ระวังฟัน ฮ่าส์"
ตาคู่สวยมองช้อนขึ้นหาอีกคนอย่างขัดใจแต่ก็ระมัดระวังมากขึ้น มืออีกข้างที่ว่างค่อยๆปลดกางเกงตัวเองออก แก่นกายอันน้อยที่กำลังชูชันแข่งกับอีกอันในปาก
มือข้างนึงก็ทำหน้าที่ร่วมกับปาก และอีกข้างก็เตรียมความพร้อมให้ตัวเอง
แต่เมื่ออารมณ์เริ่มประทุ มือสองข้างที่เคยแบ่งหน้าที่กันอย่างดีก็เริ่มบกพร่อง มือน้อยที่ชักนำตัวเองเริ่มขยับเร็วแรงแต่ข้างที่ปรนเปรอให้คนตัวสูงเริ่มหมดแรง
"อ่า ฮ่าส์ๆ อือ!"
จนในที่สุดปากบางก็ละเลยต่อหน้าที่ผละออกมา หน้าสวยกดลงมือเล็กข้างที่ว่างเกร็งจิกลงที่หน้าขาของอีกคนในขณะที่อีกข้างยังคงขยับแน่นอยู่ที่แก่นกายตัวเองอย่างไร้สติ
"นี่..หันมาทางนี้สิ"
"อ่าาาส์ อื่อ!"
"ช่วยกันไง.."
"..."
วีชั่งใจอยู่นานก่อนที่จะยอมขยับตัวขึ้นไปคร่อมร่างสูงไว้แต่ในทิศทางที่สลับกับตอนแรก แต่เพราะช่วงล่างของคนตัวเล็กมาถึงแค่ช่วงไหล่กว้างเท่านั้น เพิร์ชจึงต้องขยับตัวให้อยู่ในท่ากึ่งนั่นกึ่งนอน ก่อนที่จะบรรเลงบทรักต่อไป
.
.
.
"ฮ่าส์ อ้ะ อื่อ!"
"อย่าขี้โกงสิวะ"
"ยะ อย่าพูดตรงนั้น ฮ่าส์"
รอยยิ้มร้ายปรากฏณ์บนหน้าของเขาทันที ลิ้นหนาแลบเลียช้าๆที่จีบสวยไล้วนไปมาจนกล้ามเนื้อส่วนนั่นเกร็งกระตุก
"อ้ะ ไอ้เหี้ยเพิร์ช อ้ะอ้ะ อ๊าา!"
ลิ้นหนาขยี้รัวเร้วลงที่จีบรักจนคนตัวเล็กหวีดร้องออกมาไม่เป็นภาษา ยิ่งกว่านั้นแผ่นเนื้อร้อนนั้นกำลังรุกร้ำแทรกเข้ามาภายใน วีที่ตอนแรกชันศอกไว้กับเตียงเพื่อใช้ปากให้อีกคนทรุดลงกับเตียงมือสวยจิกเกร็งเข้าที่หน้าขาแกร่ง
อาการตอบสนองทุกอย่างล้วนอยู่ในสายตาคนขี้แกล้งที่ยังคงละเลงลิ้นอยู่ภายในช่องทางนุ่มไม่หยุดหย่อน
มือแกร่งละจากบั้นท้ายเนียนมาที่แก่นกายสีชมพูสวยบีบคลึงและขยับไปมาตามแรงอารมณ์ของคนบนร่าง
"อ้ะอ้ะอ้ะ เร็ว อ้ะ จะเสร็จ ละ อ้ะ อ๊าา!!"
นิ้วเรียวปาดเอาน้ำขาวขุ่นที่ถูกปลดปล่อยเต็มหน้าท้องของตัวเองมาปาดเข้าที่ช่องทางด้านหลัง ขยับนิ้วเข้าออกเพื่อเปิดทางให้อีกคน
"ใครใช้ให้มึงทะ อ้ะ!!"
"ตรงนี้หรอ?"
"ไม่ อ้ะ ฮ่าส์ อื่อ!!"
"อย่ากลั้นเสียง"
"ไม่! อื่อ!!"
เพิร์ชยังคงกดที่จุดเดิมซ้ำๆเมื่ออีกคนมีท่าทีตอบสนองต่อการทะทำของเขา นิ้วที่สองสอดตามเข้าไปเริ่มหมุนควงในจังหวะที่เนิิบช้าก่อนจะเร่งเร็วขึ้น และในจังหวะที่ช่องทางนุ่มเกร็งรัดแน่น ตัวบางเกร็งแอ่นหน้าเชิดสูงเสียงครางหวานเล็ดรอดออกมาบ่งบอกถึงอารมณ์ที่กำลังจะถึงปลายทาง
"อ้ะ!! ไอ้เหี้ย!!"
เสียงหวานตวาดอย่างขัดใจ เมื่อนิ้วเรียวแกร่งถอนออกไปในจังหวะที่ตนเองกำลังจะถึงจุดหมายอีกครั้ง
"ไม่ยุติธรรมนี่หว่า มึงจะเสร็จอีกครั้งทั้งที่กูยังไม่ได้ปล่อยซักครั้ง?"
วีหันมามองอย่างตาเขียว ก่อนจะขยับเปลี่ยนให้ตัวเองกลับไปอยู่ในตำแหน่งเดิม ก้มลงครอมปากลงที่แท่งร้อนอีกครั้งแต่ต่างจากรอบแรกโดยสิ้นเชิง ลิ้นเล็กจงใจเล่นงานเฉพาะที่เส้นบางตรงส่วนบากทั้งที่ปากร้อนยังคงครอบลงที่ส่วนหัวไว้ควบคู่กับมือหนึ่งข้างขยับขึ้นลงบริเวณโคนอย่างหนักหน่วง มืออีกข้างก็ตรงเข้าเล่นงานที่ลูกเนื้อสองลูกด้านใต้ จนมือใหญ่ผวาขึ้นมาล็อกหัวเล็กเอาไว้
ศึกระหว่างทั้งคู่ยังคงดำเนินต่อไปอย่างบ้าระห่ำ ไม่นานนักเอวสอบก็เริ่มกระตุกแรง มือแกร่งล็กหัวทุยแน่นเพื่อหวังจะปลดปล่อยสุดทางของอารมณ์ออกมา
แต่ในจังหวะนั้นวีสูแรงและรั้งหัวตัวเองออก ปากบางละจากแท่งเนื้อร้อนมือเล็กกลับย้ายมาที่ส่วนหัว กดบีบไว้
"เชี้ยวี!"
"..."
รอยยิ้มร้ายปรากฏขึ้นบนหน้าของคนตัวเล็กก่อนที่เขาจะขยับร่างกายขึ้นมานั่งทับบริเวณหน้าขาของอีกคนไว้
"อุตส่าห์ให้เก็บไว้ตั้งนาน..."
"..."
"จะปล่อยทั้งที ก็ปล่อยมาในนี้ดิ่"
"หึ! มึงนี่มัน..."
"^^*"
.
.
.
"อ้ะอ้ะอ้ะ แรงปะ อ้ะไป อิเหี้ อ้ะ อ๊า!"
"อ่าส์ ทนหน่อย ฮื่ม อ่าส์"
"อิเหี้ย! อึกอ้ะอ้ะ เร็ว อ้ะ ฮ่าส์ เร็วดิ!"
"จะเสร็จแล้วมึง อ่ะ อ่าส์"
"เชี้ยเพิร์ช อ๊าา!"
มือแกร่งคว้าข้อพับขาคู่สวยยกขึ้นสูง สะโพกบางแอ่นขึ้นทำให้แท่งร้อนที่กระแทกกระทั้นเข้ามามันลึกมากขึ้นกว่าเดิมเข้าไปอีก
มือเล็กผวาขึ้นกอดร่างด้านบนอย่างเผลอตัว นิ้วเรียวจิกข่วนเข้าที่กลางหลังแกร่งจนมีเลือดซิบออกมา
"อ้ะอ้ะอ้ะ ฮื่อ อ้ะอ่าส์"
"วี ฮ่าส์ อึก อ่าส์"
สะโพกสอบขยับเข้าออกรัวเร็วอย่างบ้าระห่ำ แรงเสียดสีจากภายในทำให้ตาคู่สวยมีน้ำใสๆคลอหน่วยออกมา
ทั้งความเจ็บและความกระสันเข้าเล่นงานคนตัวเล็กจนเขาแทบบ้า สติที่มีตอนนี่มันขาวโพลนไปหมดสิ่งเดียวที่รู้ตอนนี้คือเขาต้องการปลดปล่อยไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง แต่เหมือนไอ้คนบ้าที่ยังคงสวนกระแทกสิ่งนั้นเข้ามามันยังไม่ยอมถึงซักที
"เร็วดิวะ ฮ่าส์ อึก อ๊า!"
"ยังไม่อยากเสร็จเลยว่ะ อ่าส์"
เพิร์ชพูดพร้อมลดความถี่ที่ขยับเข้าออกลง จากที่ถี่กระชันเป็นเนิบช้าแต่หวาบหวาม
"ฮ่าส์ เชี้ยเพิร์ชกูอยากเสร็จ!!"
"ขออีกหน่อยดิ่ว่ะ อืม"
"อื่อ มึง..อ้าส์ "
แก่นกายร้อนถอนออกเนิบช้าจนเกือบสุดก่อนจะสวนกระแทกเข้าไปจดสุดในครั้งเดียว
อีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง
"ชอบแบบนี้ป่ะ?"
"ก็ดี อื่อ"
"อื่ออ โคตรดี อ่าส์"
"แต่ถ้ามึงไม่รีบเสร็จ อ้ะ ก็ไม่ต้องขออีกรอบ"
"..."
"ข้ามวัน..? ที่เคยพูดวะ..อ้ะ!!!"
จากจังหวะที่เนิบช้าเปลี่ยนมาเป็นการขยับที่ถี่กระชันอย่างไม่ทันให้ร่างบางได้ตั้งตัว วีร้องเรียกร้องมือเล็กหล่นลงมาปัดป่ายไปทั่วที่นอน จิกเอาพื้นผ้าจนแถบจะหลุดติดมือ อกบางแอ่นขึ้นด้วยความกระสัน สะโพกเจ้ากรรมที่รับการกระแทกอย่างหนักหน่วงดันตอบรับทุกจังหวะไปกับไอ้บ้านั่น
"มึงพูดละนะวี"
"อ้ะอ้ะอ้ะ ไอ้เหี้ย! เบา อ้ะ อิสัส!!"
"โคตรรักมึงเลยว่ะ!! อ่าส์"
"อ้ะอ้ะ อ๊า ฮ่าส์ กูกะ อ้ะ เกลียด มึง อ้ะ อิเหี้ย!"
.
.
.
.
.
-tbc.-

ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น