Special | คืนนั้น...(NC 20+)
"หวานน..."
เสียงยานครางของคนตัวเล็กที่ตอนนี้สติเหลืออยู่น้อยนิดเปล่งออกมาแผ่วเบา เมื่อผละออกจากริมฝีปากร้อนของคนตัวสูงใต้ร่าง
คีรีมองการกระทำของเหล่านั้นตาไม่กระพริบ
ความน่ารักที่ซ่อนไปด้วยความอันตรายต่ออารมณ์ดิบ
การยั่วยวนที่ดูไร้เดียงสา
ทุกอย่างมันผสมผสานกันลงตัวอย่างน่าค้นหา
เขาที่พยายามครองสติมาเป็นเวลานานตั้งแต่พาคนตัวเล็กกลับมาจากร้านเหล้าในสภาพที่ไร้สติเริ่มสับสนและลังเล
การกระทำของคนตรงหน้ากำลังทำเขาจะเป็นบ้าและมันบ้าไปแล้วจริงๆ เมื่อฮั่นถอดเสื้อตัวเองออกทั้งที่ยังคงนั่งคร่อมอยู่บนตัวของเขา
สติที่มีได้ขาดลงก่อนที่เขาจะผลักร่างเล็กในนอนลงและเป็นฝ่ายขึ้นไปคร่อมเพื่อนขี้เมาไว้แทน
"จาขึ้นห่ายหรออออ~"
"..."
เขาเหมือนคนที่กำลังจะกระทำความผิดอะไรซักอย่าง ฮั่นที่ไม่ได้สติคิดว่าสิ่งที่กำลังเกิดเป็นเรื่องล้อเล่น...ทั้งที่เขารู้อยู่แก่ใจว่ามันไม่ควร ยิ่งในเวลาแบบนี้
"รอบต่อไปค่อยขึ้นนะ"
"มีอีกรอบหรอออ"
"ขอทั้งคืน..หลายๆรอบได้มั้ย?"
"คิคิ ด้ายซี้~"
ทั้งที่รู้แก้ใจว่าคำอณุญาตินั้นเป็นเพียงคำอณุญาติจอมปลอม แต่คีรีก็ไม่สามารถที่จะหักห้ามสิ่งที่กำลังประทุอยู่ภายในได้อีกต่อไป
ริมฝีปากร้อนก้มลงไปมอบจูบแสนหวานให้กับเพื่อนที่เขาคิดไม่ซื่อด้วยมาโดยตลอด
ลิ้นร้อนเกวี่ยวกวัดเก็บความหวานภายในโพลงปากทุกพื้นที่ที่เข้าถึงก่อนจะผละออก ไล้เลียลงไปที่ต้นคอขาว
"อ่ะ!"
เขารอบมองคนตัวเล็กที่ตอนนี้มีสีหน้าบูดบึ้งเพราะความเจ็บปวดจากรอยช้ำที่เขามอบให้ คีรีก้มลงไปเลียปลอบบริเวณรอยจ้ำนั่นแผ่วเบาเพื่อเป็นการขอโทษ
เมื่อทุกอย่างเริ่มเป็นไปตามที่คาด ลิ้นหนาจึงเริ่มเปลี่ยนเป้าหมายมาที่ตุ่มไตสีสวยที่หน้าอก
"อ้ะ คี..มะ อื้อ!!"
"..."
ตาคมมองช้อนขึ้นไปทั้งที่ลิ้นหนายังคงทำหน้าที่ไม่ลดละ มือว่างจู่โจ่มเข้าที่ตุ่มไตอีกข้าง อีกมือก็จับมือเล็กไม่ปล่อย
มือข้างที่ถูกกุมประสานไว้เกร็งจิกลงที่มือแกร่ง อีกข้างก็ทึ้งระบายอารมณ์ลงที่กลุ่มผมสีดำขมับของคนใจร้ายที่กำลังมอบความรู้สึกหฤหรรษ์มาให้
"พะ..อ่าส์ พอ อื้อ!"
เสียงหอบกระเส่าเงียบลงเมื่อปากเล็กกัดข่มเสียงอันน่าอายไว้จนขอบปากล่างขึ้นริ้วขาว ยิ่งเห็นแบบนั้นคนที่ถือไพ่เหนือกว่ายิ่งได้ใจ ละเลงลิ้นลงไปที่จุดเดิมจนอเล็กแอ่นขึ่นรับสัมผัสพร้อมเสียงครางหวานที่ทำเขาสติแทบแตก
"แฮ่ก..พะ..อึก จะทำ..อื้อ!! มะ..อ๊า!"
คนตัวเล็กที่ตอนนี้ยังคงตามเกมส์ไม่ทัน เผลอหลุดเสียงครางหวานออกมาทันทีที่มือแกร่งเอื้อมไปคว้าเอาแก่นกายขนาดพอดีมือออกมาจากกางเกงที่ถูกถอดไว้มิดเหม่ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้
"ขอกินนะ"
"อ้ะ!"
มือทั้งสองข้างยกขึ้นปิดหน้าและปากเพื่อปกปิดความอายและความกระสันที่มี
"อื้อ.ฮึก ฮ่าส์ อื้อ!!"
แต่ไม่ว่าจะปิดยังไงเสียงหวานๆนั้นก็ยังคงเล็ดลอดออกมาไม่ขาด มันเปล่งออกมาพร้อมจังหวะการรุกร้ำจากอีกคน
ปากร้อนครอบแก่นกายนั้นไว้จนมิด ห่อปากดูดดุนจนอีกฝ่ายที่โดนกระทำเริ่มศูนย์เสียความเป็นตัวเอง ลิ้นร้อนหยอกล้อกับส่วนปลายและส่วนไหวจนเอวบางกระเด้งกระดอนเข้าหาอยู่หลายครั้งหลายครา
แท่งเนื้อเล็กเริ่มเกร็งและเปล่งปูด มือหนาเอื้อมมากอบกุมส่วนโคนและขยับขึ้นลงตามจังหวะปากร้อนที่ห่อแน่นผงกขึ้นลงรัวเร็วขึ้นตามแรงอารมณ์ของคนตัวเล็ก
"อ่ะ อ้ะๆ คี อ้ะ อ๊า ฮ่าส์ อ้ะ"
คนตัวเล็กเผลอลุกนั่งขึ้นตามแรงอารมณ์ มือคู่น้อยขยุ้มลงที่ผมดำขยับ เอวบางกระเด้งเข้าออกที่ปากร้อนตามใจปราถนาก่อนที่จะปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาล้นทะลักภายในปากของอีกคน
"อึก...หวาน"
"อึก!! กลืนทำไม!?"
"อร่อย"
หน้าที่แดงเพราะฤทธิ์อารมณ์ เห่อแดงขึ้นอีกเท่าตัวเมื่ออีกฝ่ายพูดคำนั้นพร้อมการกระทำบ้าๆออกมา
"จะกินละนะ"
"กินอะไรอีก!?"
"กิน...ตรงนี้"
ตาคู่สวยเบิกกว้างเมื่อนิ้วแข็งสอดเข้ามาภานในช่องทางหลังอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว
"เจ็บ..!"
"เจ็บแปปเดียว นะ.."
คีรีถอดนิ้วยาวออกมาดูดอมเพื่อเคลือบน้ำใสให้ล่อลื่นก่อนจะสอดใส่เข้าไปอีกครั้ง
"อื้อ!"
มือคู่น้อยย้ายกลับไปปิดหน้าไว้อีกครั้ง คีรีจึงย้ายตัวตามขึ้นมาเพื่อดึงมือนั้นออก พร้อมพันธนาการไว้ด้วยมือของเขาเพียงข้างเดียว
"กูเกลียดมึง!"
"แต่กูรักมึง"
ทันทีที่พูดจบ ปากร้อนก็ประกบลงที่ริมฝีปากบางมอบจูบที่แสนอ่อนโยนให้อีกฝ่ายอีกครั้งและอีกครั้ง เพื่อหวังให้คนตัวเล็กผ่อนคลายและเลิกเกร็งซักที
จากหนึ่ง เป็นสอง จากสองเป็นสาม...
นิ้วแกร่งยังคงขยับเข้าออกในจังหวะที่สม่ำเสมอ เมื่อเริ่มไม่มีการทักท้วงจากร่างบางเขาจึงเริ่มกระดกเพื่อควานหาตัวช่วยของเขาในครั้งนี้
"อ้ะ เจ็บ..ตรงนั้น..อ๊า!!"
ร่างบางเกร็งกระตุกขึ้นเป็นคันสร เมื่อนิ้วเรียวกดไปโดนตรงจุดนั้นที่เขาควานหามาสักพัก
เมื่อการตอบสนองของฮั่นเป็นไปอย่างที่หวัง คีรีจึงกดนิ้วและวนคลึงอยู่ที่จุดนั้นซ้ำๆ
"ฮ้ะ อ้ะอ้ะ มะ เจ็บ..อ๊า! ไม่อะ..อ้ะ จะตาย อ๊า"
"เจ็บหรอวะ?"
"เจ็บ อ้ะ เลิกกด อ๊า พอ ไม่เอา อ้ะอ้ะ ตรงนั้น อ่ะ ไม่เอา อ๊า!!"
นิ้วเรียวยังคงกดย้ำเข้าที่เดิมๆเพื่อดูปฏิกิริยาของร่างบาง ที่ตอนนี้เริ่มดิ้นพล่านไปมา มือขาปัดป่ายเหมือนทรมานเต็มทน ใบหน้าเย้เกบ่งบอกอารมณ์ของคนตัวเล็กได้เป็นอย่างดี ว่าเขากำลังเสียวจนจะเป็นบ้า...
"ฮั่น..มึงไม่ได้เจ็บ"
"อ้ะอ้ะอ๊า ไม่ เจ็บ อ้ะ จะตายแล้ว อ๊า!"
"มึงแค่เสียวครับ ที่รัก"
"อึกอ๊าาา!!"
น้ำสีขาวขุ่นล้นทะลักออกมาจากแท่งร้อนอีกครั้ง ร่างบางหอบจนอกกระเพื่อมขึ้นลงอย่างเห็นได้ชัด เสียงหอบดังออกมาอย่างหนักหน่วงจนคีรีต้องก้มลงไปจูบซับที่ริมฝีปากเล็กที่ตอนซีดเพราะแรงหอบ
"ต่อไปของจริงแล้วนะ"
"กูจะตายแล้ว"
"ถ้ามึงตาย ที่ที่กูดำลังพามึงไปคือสวรรค์นะฮั่น"
คีรีก้มลงไปประทับจูบแผ่วเบาหนึ่งครั้งก่อนจะผละออกมาเพื่อโฟกัสช่องทางด้านหลังที่เขาพึ่งจะเอาน้ำรักของอีกคนมาป้ายไว้ไปพร้อมๆกับโฉลมลงมาที่อาวุธของเขาเช่นกัน
.
.
.
.
"อ้ะอ้ะอ้ะ พะ พอ อ้ะ มะ อ้ะ ไม่ไหว อ๊าา ไม่ไหวแล้ว ฮ่าส์"
"อย่าหยุดขยับ"
"ฮึก ฮ่าส์ ไม่ไหว อ่ะ ไม่ไหว อ๊าา!"
ฮั่นร้องเสียงหลงเมื่อคนที่นอนอยู่ใต้ร่างจับบังคับเอวบางให้ยกขึ้น ก่อนจะกดลงมาในจังหวะที่แท่งร้อนขนาดเขื่องดันสวนเข้ามาพอดี
"รอบนี้มึงต้องขึ้นให้กูไง ลืมหรอ?"
"ขึ้น อ่ะ ไปแล้ว อ๊าา!!"
และอีกครั้งที่แท่งร้อนถอนออกไปจนเกือบสุดและแทงสวนเข้ามาในจังหวะที่กดสะโพกเขาลง
"นั่นมันรอบก่อน รอบที่เรากูขึ้นแล้วไง"
"ไม่ใช่ อ้ะ แบบนี้ อ๊าาา! อีเหี้ยคี!!"
"ฮ่าฮ่าฮ่า"
คนตัวเล็กสบถด่าลั่นเมื่ออีกคนยังคงแกล้งเขาด้วยการกระทำเดิมๆ จนคีรีอดขำไม่ได้และยอมผลักร่างบางให้เป็นฝ่ายนอนลงกับเตียงในที่สุด
"ถ้าให้กูทำ อย่าร้องให้หยุดนะ"
"หมายควะ..อ้ะๆๆๆ เชี้ยคี อ้ะ เบา ฮ่าส์ เบาอ๊า!!"
"อึก อ่ะ โคตรดีเลยว่ะ อ่าส์"
"ช้า อะอ้ะๆๆ ช้าหน่อย อ๊า"
"ฮั่น อ่ะ กูโคตรรักมึงเลยว่ะ อ่าส์"
"อ้ะๆ อ๊า ฮ่าส์ อ้ะๆ"
.
.
.
.
.
Kere's part
แสงจากระเบียงส่องเข้ามาปลุกผมให้รู้สึกตัวหลังจากที่เสพความสุขมาทั้งคืนจนหลับสนิทแบบที่ไม่รู้ตัวให้ตืื่นขึ้น
คราบความสุขและความยับของที่นอนบ่งบอกได้อย่างดีว่าเรื่องเมื่อคืนมันเกิดขึ้นจริงและผมไม่ได้ฝันไป
แต่สิ่งหนึ่งที่หายไปทำใจผมกระตุกวูบ คนข้างกายผมที่มันควรจะหมดแรงจนลุกไม่ไหวดันไม่มี ตอนนี้ที่ข้างผมว่างเปล่าเหลือไว้เพียงจางๆของมันเท่านั้น
'กูเกลียดมึงชิบหาย!!'
นั่นเป็นข้อความที่โชว์ขึ้นมาทันทีที่ผมต้องการจะเช็คกล่องข้อความของอีกคน
ผมคงไม่ได้ไอ้ฮั่นคนดิมกลับมาอีกแล้ว..ผมทำผิดมากไปจริงๆ
.
.
.
End special
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น